Tekst: fra dansk ved Arnfinn KlakegG
Melodi: tysk
Mai vi har, lys og klar,
vårens vinder hit den bar.
Blomster små, gule, blå,
står i bakken nå.
Se på vårens blomsterflor,
hør naturens eget kor:
Fuglesang, dagen lang.
Toner over vang.
GARTNERLØKKA/DET LÅ EN PJOKK OG LUKTE
Tekst: Rudolf Nilsen
Melodi: Bjarne Berulfsen
1.
Det lå en pjokk og lukte
i turnipsåkerns gress.
Han hadde ingen lue
og ikke noen dress.
Han hadde bare bukser,
og de var lyseblå.
Og denne enden var det
som solen skinte på.
2.
Han lå på alle fire
med fjeset vendt mot jord,
for det var flust med ukrutt,
og åkern var så stor.
Og den må slite or’ntli
som driver på akkord
og har som mål i livet
å kjøpe seg en Ford!
3.
Han hadde bare bukser
med hyssingseler til.
Og ryggen var som kobber
med glans fra solens ild.
Han løftet undertiden
en liten jordsvart hånd,
strøk håret vekk fra pannen
fordi det klødde sånn.
4.
Men det var midt på dagen,
og solen strålte hett.
Og åkern var så diger.
Og pjokken var så trett.
Han gjespet langt og lenge
og sovnet slik han lå.
Og solen skinner vennlig på
en ende, lyseblå!
DET LYSER I STILLE GRENDER
DET LYSER I STILLE GRENDER
Tekst: Jakob Sande
Melodi: Lars Sørås
1.
Det lyser i stille grender
av tindrande ljos i kveld,
og tusende barnehender
mot himmelen ljosa hel3d.
2.
Og glade med song dei helsar
sin broder i himmelhall,
som kom og vart heimsens Frelsar,
som barn i ein vesal stall.
3.
Der låg han med høy til pute,
og gret på si ringe seng,
men englane song der ute
på Betlehems aude eng.
4.
Der song dei for fyrste gongen
ved natt over Davids by,
den evige himmelsongen,
som alltid er ung og ny.
DANSE MI VISE, GRÅTE MIN SANG
Tekst: Einar Skjæråsen
Melodi: Torild Goksøyr
Vinden blæs synna, og vinden blæs norda,
lyset og skuggen er syskjen på jorda.
Sommarn er stutt, og vintern er lang.
Danse mi vise, gråte min sang.
2.
Innunder yta glir moldmørke årer.
Blåveisen blømer i gråbleke vårer.
Liveta bryt gjennom tela og tvang.
Danse mi vise, gråte min sang.
3.
Friarar er vi, om vona er lita.
Nynn om 'a Berit, så får du 'a Brita.
Drøm på din sten på du sit på et fang.
Danse mi vise, gråte min sang.
4.
Somme er en av dem, somme er rike.
Berre tel slutt er vi jamsis og like.
Vegen er lystig, og vegen er vrang.
Danse mi vise, gråte min sang.
DEI VIL ALLTID KLAGA OG KYTA
Tekst: Ivar Aasen
Melodi: Norsk folketone
1.
Dei vil alltid klaga og kyta,
At me ganga so seint og so smått:
Men eg tenkjer, dei tarv ikkje syta:
Me skal koma, um ikkje så brått.
2.
Ja, det skyt ikkje fram, so det dunar
- Som no ingen kan undrast oppå
Men det monar då jamt, ja det monar,
So det stundom er Hugnad aa sjaa.
3.
Lat det ganga fram, lat det siga!
Berre eitt eg ynskjer og bed:
At me ikkje so høgt måtte stiga,
At me gløyma vår fedrane-sed.
4.
Lat oss ikkje forfedrane gløyma,
under alt, som me venda og snu;
for dei gav oss ein arv til å gøyma,
han er større, enn mange vil tru.
5.
Lat det merkast i meir enn i ordi,
at me halda den arven i stand,
at nårr federne sjå att på jordi,
dei kann kjenna sitt folk og sitt land.
BRED DINA VIDA VINGAR
Tekst: Lina Sandell
Melodi: Svensk folketone
1.
Bred dina vida vingar, o, Jesus över mig!
Och låt mig stilla vila i ve och väl hos dig!
Bliv du mitt allt i alla, min visdom och mitt råd,
och låt mig alla dagar få leva blott av nåd!
2.
Forlåt mig alla synder och två mig i ditt blod!
Giv mig ett heligt sinne, en vilja ny och god!
Tag i din vård och hägnad oss alla, stora, små,
och låt i frid oss åter till nattens vila gå!
ÅRSTIDENE
Tekst: fra svensk
Melodi: Alice Tegnér
1.
Vårdag, vårdag. Lerkesang fra tue grå, himmel blå.
Bekkesus og hvite fossevell,
blåveis tepper over bakkehell.
Vårdag, syng du i mitt sinn gleden inn.
2.
Sommer, sommer. Blomsterfudt fra skog og vang dagen lang.
Småbarn ror seg ut til fiskeskjær
eller går til skogs og plukker bær.
Sommer, du oss alle er hjertens kjær.
3.
Høstsol, høstsol lyser gjennom løvets gull vemodsfull.
Stjerneskudd og kveld i måneskjær,
trosteflokk i røde rognebær.
Høstsol, mørk hver en vei uten deg.
4.
Vinter, vinter. Deilig er den hvite sne, skjønn å se.
Ski og kjelker i hver bakke bratt,
dombjell’klang i stjerneklare natt.
Vinter, med din julefest, du er best.
STILLE NATT
Tekst og melodi: L. van Beethoven
1.
Stille natt, o, senk deg blid
over jordens storm og strid,
Send din trøstefulle fred
til mitt trette hjerte ned.
Alt vinker fra det fjerne
Vennlig meg nattens stjerne,
akk, om jeg kunne, gjerne vandret jeg dit!
2.
Hist fra kjærlighetens hav
lik et sakte sukk ved grav
harpetoner milde gå
til mitt hjertes dunkle vrå.
Klart skinner nattens stjerne,
vinkende mot det fjerne -.
Akk, om jeg kunne, gjerne vandret jeg dit!
SMÅSPORVEN GJENG I TUNET
Tekst: Arne Garborg
Melodi: Catharinu Elling
1.
Småsporven gjeng i tunet
og tippar korn og ribbar strå
og hev so god ei une
og lær åt katten grå.
Pip, pip, det so seg lagar
alle dagar,
at Monsemann meg jagar,
men kan meg aldri få.
2.
Eg er så lett på vengen
og Mons må sleikje seg om trut;
kvitt, kvitt, den gamle drengen,
han fekk so mang ei sut.
Og om i vide ringar
hauken svingar,
eg bort meg kverv og kringar
og slepp av leiken ut.
3.
Eg lever dagar lette
og er fonøgd , å ja, å ja!
Kvar deg eg fær min mette
som eg det vil ha.
Pytt, pytt, kven spør om føda?
Nok i løa!
Der ligg den rike grøda;
der kan eg berre ta.
4.
Og tidt eg fær i joli
ein godbit fin av Veslemøy;
og frys det, hev eg skjol i
det gode varme høy.
Og so - kvitt-kvitt, godmår'n!
/: så kjem våren; :/
då fri på vengen boren
eg bygger reir på øy.
SE NORGES BLOMSTERDAL
Tekst: A. Aabel
Melodi: Tysk folketone
1.
Se Norges Blomsterdal!
Farvel du kvalme fangekrok;
Den ville graneskog er nu så deilig sval!
Tralalalala! Ja, lystelig det er I Nord blant
fjell og li og fjord, blant fjell og li og fjord.
2.
Hør fjellets stolte foss!
Nyss brøt den vintrens bånd og tvang;
nu går den fritt sin gang
og brummer bass til oss.
Tralalala osv.
3.
Tyss! Gjøk fra bjerkekvist
sitt “ku-ku” slår av hjertens grunn;
litt klosset er hans munn.
Han mener: “Takk for sist”.
Tralalala osv.
4.
Så blå som himlens hvelv
fra hyttens dør så skjelmsk på klem
to øyne titter frem
og ler som Frøya selv.
Tralalala osv.
5.
Og får vi enn en skur-
litt regn gjør bondens åker godt,
vi skudde aldri "vått",
det er mot vår natur!
Tralalala osv.
6.
Når hjem til dont og by
vi vende må fra landets lyst,
med "glemmegei" ved bryst,
vi synger høyt mot sky: Tralalalala!
Ja, lenge blomstre gamie Nord
Meg fjell og li og fjord, med fjell og li fjord.
I SOMMARENS SOLIGA DAGAR
Svensk folketone
1.
I sommarens soliga dagar
vi gå genom skogar och hagar,
på färdens besvär ingen klagar.
Vi sjunga var vi gå. Hallå! Hallå!
Du, som är ung, kom med och sjung
och sitt ej hemma slö och tung.
Vår sångartropp han gångar opp
på kullens allra högsta topp.
I sommarens soliga dagar
vi sjunga var vi gå. Hallå! Hallå!
2.
När vårliga vindarna susa,
när natt liksom dag äro ljusa,
ja, då skola sångerna brusa.
Vi sjunga var vi gå. Hallå! Hallå!
3.
Bland mognande skördar som gunga
vi vandra i klunga och sjunga.
De gamla, som hör oss, bli unga.
Vi sjunga var vi gå. Hallå! Hallå!
4.
När höstvindar ila så kalla,
när vita små flingorna falla,
vid minnet så tralla vi alla.
Vi sjunga var vi gå. Hallå! Hallå!
Å KARDA OG SPINNA
Tekst: Sven Moren
Melodi: Norsk folketone
1.
Å karda og spinna og hespa og tvinna,
bruka neven, veva veven av finaste ull,
er så gjævt, du, er så hævt, du, det gjev hugnad og gull.
2.
Så hei, lat oss streva! Bruk tankar, bruk nevar!
Veft med renning, i ei vending er skryt’len i gong.
Hei, så fint, du, hei, så svint, du, gjennom arbeid og song.
3.
Hei hopp sa’n og hurra! Lat rokken din surra,
skyt’len smetta, glida, gletta, og så vert det nok vev.
Helse, hugnad, vit og dugnad vinn vi einast med strev!
VI VANDRER MED FREIDIG MOT
Tekst: Henrik Ibsen
Melodi: Wehrli
1.
Vi vandrer med freidig mot,
vårt sinn er lett og rapp vår fot
I høyden, oppad mot fjellet,
i dypet, ved fossevellet
/: la veien gå hvorhen den vil,
vi vandrer frem med sang og spill. :/
2.
Her er vi i Guds natur!
Som bekken vill i fjellets ur
så stevner vi frem på ferden,
ti åpen oss ligger verden
/: og derfor vi som fuglen glad
vil juble høyt i sky vårt kvad. :/
3.
Vi er jo en lystig flokk,
av mot og sanger har vi nok.
La storme kun ut på fjorden,
la true med lyn og torden!
/: Vi fukter strupen, går vår gang
og hilser fjell og fjord med sang. :/
VI GÅ OVER DAGSSTENKTA BERG
Tekst: O. Thunman
Melodi: W. Åhlen
1.
Vi gå över daggstänkta berg, fallera,
som lånat av smaragderna sin färg, fallera!
Och sorger ha vi inga,
våra glada visor klinga,
när vi gå över daggstänkta berg, fallera!
2.
De väldiga skogarnas sus
gå mäktiga som orgeltoners brus.
Och livets vardagsträta
så lätt det är förgäta
vid de väldiga skogarnas sus.
3.
De gamla och kloka må le,
vi äro ej förståndiga som de,
Ty vem skulle sjunga
om våren den unga
om vi vore kloka som de?
VI ERE EN NASJON VI MED
Tekst: Henrik Wergeland
Melodi: “Det er in sjel en frydfull trang”
1.
Vi ere en nasjon vi med,
vi små, en alen lange,
et fedreland vi frydes ved,
og vi, vi ere mange.
Vårt hjerte vet, vårt øye ser
hvor godt og vakkert Norge er,
vår tunge kan en sang blant fler
av Norges æres-sange.
2.
Mer grønt er gresset ingensteds,
mer fullt av blomster vevet,
enn i det land hvor jeg tilfreds
med far og mor har levet.
Jeg vil det elske til min død,
om man et paradis meg bød
av palmer oversvevet.
3.
Hvor er vel himlen mere blå?
Hvor springer vel så glade
de bekker som i engen gå
for blomstene å bade?
Selv vinteren jeg frydes ved,
så hvit og klar som strøet med
all stjernehimlens herlighet
og hvite liljeblade.
4.
Jeg ikke vil for fremmed vår
min norske vinter bytte,
og fremmed slott ei nær forslår
imot min faders hytte.
Han sier han er der så fri.
Det ei så nøye fatter vi,
men noe godt er visst deri
som verd er å beskytte.
5.
Gid jeg da snart må blive stor -
jeg har så lenge biet -
at tappert jeg kan verne for
min faders dyre frihet!
Og skulle noen vel med makt
få fedrelandet ødelagt?
Hvert liv, min fader jo har sagt,
er til dets frelse viet.
6.
Det leve da som gran og fyr,
de sterke, eviggrønne,
som stjernene bak sine sky'r
er alltid like skjønne!
Kom vår og høst, som alltid før,
med blomster for min moders dør
med gyllent korn på faders stør,
som vil du dem belønne.
SOLVEIGS SANG
Fra “Peer Gynt” av Henrik Ibsen
Melodi: Edvard Grieg
1.
Kanske vil der gå både vinter og vår,
og neste sommer med, og det hele år,
men engang vil du komme, det vet jeg visst,
og jeg skal nok vente, for det lovte jeg sist.
2.
Gud styrke deg, hvor du i verden går.
Gud glede deg, hvis du for hans fotskammel står!
Her skal jeg vente til du kommer igjen,
og venter du hist oppe, vi treffes der, min venn!
OG REVEN LÅ UNDER BIRKEROT / INGRIDS VISE
Tekst: Bjørnstjerne Bjørnson
Melodi: H. Kjerulf
1.
Og reven lå under birkerot /: bortved lynget. :/
Og haren hoppet på lette fot /: over lynget. :/
Der er vel noe til solskinnsdag!
Det glitrer for og det glitrer bak /: over lynget. :/
Tralalalalala!
2.
Og reven lå under birkerot, /:bortved lynget. :/
Og haren hoppet i ville mot /:over lynget. :/
Jeg er så glad over alle ting!
Hu hei, gjør du slike svære spring /: over lynget? :/
Tralalalalala!
3.
Og reven ventet bak birkerot /: bortved lynget. :/
Og haren tumlet ham midt imot /: over lynget. :/
Men Gud forbarme deg, er du der!
- Å, kjære, hvor tør du danse her /: over lynget? :/
Tralalalalala!
NO SER EG ATTER (VED RONDANE)
Tekst: Aa. O. Vinje
Melodi: Edv. Grieg
1.
No ser eg atter slike fjell og dalar,
som dei eg i min fyrste ungdom såg,
og sama vinden heite panna svalar,
og gullet ligg på snø som før det låg.
Det er eit barnemål som til meg talar,
og gjer meg tankefull men endå fjåg.
Med ungdomsminne er den tala blanda.
Det strøymer på meg så eg knapt kan anda.
2.
Ja, livet strøymer på meg som det strøymde
når under snjo eg såg det grøne strå.
Eg drøymer no, som før eg alltid drøymde
når slike fjell eg såg i lufti blå.
Eg gløymer dagsens strid, som før eg gløymde
når eg mot kveld av sol eit glimt fekk sjå.
Eg finner vel eit hus som vil meg hysa
når soli heim til natti vil meg lysa.
JEG ER HAVREN
Tekst: Jeppe Aakjær
Melodi: Aksel Agerby
1.
Jeg er havren. Jeg har bjædler på,
mer enn tyve, tror jeg, på hvert strå.
Bonden kalder dem for mine fold.
Gud velsigne ham, den bondeknold!
2.
Jeg blev sået, mens glade lærker sang
over grønne banker dagen lang.
Humlen burmled’ dypt sin melodi,
og et rylefløjt gled ind deri.
3.
Sønnenvinden, o, han har mig kjær,
derfor kan han aldrig la meg vær’,
smyger seg med hvisken til meg ind
nu ved højre, nu ved venstre kind.
4.
Jeg får solens sidste lange blink
før den dukker ned bag gullig brink,
og når aftenklokken ringer fred,
står jeg på min tå og ringler med.
5.
Jeg skal ringle barnet til dets seng,
ringle tåken opp af sump og eng,
ringle freden over hjemmet ind,
ringle bønnen frem i fromme sind.
6.
Jeg er havren. Mine bjælder går
over luse vanger år for år,
ringler om, hvor sang og kærve gror
herlig sammen på den danske jord.
GUD, SIGN VÅR KONGE GOD (KONGESANGEN)
Tekst og melodi: N. Fogtman
1
Gud sign vår konge god!
Sign ham med kraft og mot
sign hjem og slott!
Lys for ham ved din Ånd,
knytt med din sterke hånd
hellige troskapsbånd
om folk og drott!
2
Høyt sverger Norges mann
hver i sitt kall, sin stand,
troskap sin drott.
Trofast i liv og død,
tapper i krig og nød,
alltid vårt Norge lød
Gud og sin drott.